شعرانه زرافه 

دویدم و دویدم
به جنگلی رسیدم
یهو میون جنگل
زرافه ای رو دیدم
هاجستم و واجستم
روپشت اون نشستم
چشمون ریز و ناز داشت
یه گردن دراز داشت
رفت رسیدبه یک رود
طفلکی تشنه اش بود
دولا شدو قلم داد
تو آب یخ ولم داد